مزاج دموی چیست؟

آموزش شناخت مزاج دم

مزاج چیست ؟

سقراط حکیم بزرگ یونانی همه خوراکی‌ها را در چهار دسته گرم، سرد، خشک، و‌تر دسته بندی کرد و معتقد بود که سلامتی حاصلِ حفظ تعادل در این چهار دسته است. نکته مهم در این است که در مبانی طب سنتی ایران، هر ماده خوراکی اعم از غذا‌ها و دارو‌ها نیز دارای مزاج خاصی هستند که با توجه به نحوه تأثیر خود در تعامل با بدن مصرف کننده قرار می‌گیرند. (برای اطلاع از مزاج تمام خوراکی ها و مصلحات آن ها به مقاله “مزاج خوراکی ها” مراجعه کنید )

گرمی و سردی دو کیفیت اصلی و تری و خشکی دو کیفیت فرعی هستند. شرایط درونی و بیرونی باعث کاهش یا افزایش این کیفیت ها در بدن میشوند که به حاصل این کیفیت ها مزاج گفته میشود.

همه ی انسان ها این چهار کیفیت رو دارند که بسته به کم و زیادش، مزاج فرق میکنه

غلبه ی هر کدوم از کیفیات رو میگیم مزاج. گاهی هیچ کدوم غلبه ندارند که در این حالت اصطلاحا گفته میشه مزاج معتدل

مزاج و در صد ترکیبی هیچ دو انسانی با یکدیگر یکسان نمی‌باشد، همان طور که اثر انگشت هیچ دو فردی یکسان نیست.

مزاج دَم گرم و تر و محل تمرکز آن در سر است، ماهیت دَم در خون همان هموگلوبین است که مسئول جابجا کردن مواد مغذی و اکسیژن در بدن است. دَم مسکن گرما در بدن است طوری که گرما بیشتر در این مزاج بروز دارد و احساس می شود. کم و زیاد شدن دَم (خون) در بدن نسبت به سایر مزاج های دیگر ملموس تر است.
سن دَم از زمان تولد تا ۱۵ سالگی است، در این سالهاست که بیشترین رشد و نمو در بدن صورت می گیرد، در این سنین با تغذیه درست باید دَم در بدن حفظ شود تا سلامتی در بقیه عمر تداوم داشته باشد.
مثال دَم(خون) در بدن، مثل آبی است که روی زمین جریان دارد، این آب به هرکجا برسد باعث حیات، رشد و نمو در آن منطقه خواهد شد و عدم رسیدن آب به بعضی از قسمت های زمین باعث ممات و فساد آن منطقه است، بنابراین خون نقش اساسی در حفظ سلامت بدن دارد.
هر عضوی در بدن که خونرسانی در آنجا زیاد باشد رشد و حیات در آن عضو بیشتر است، گاهی بعضی از اعضای بدن کوچکترند یا دچار ضعف یا فلجی شده اند چون درست خونرسانی در این اعضا انجام نمی شود و باید با استفاده از روغنمالی با روغنهای گرم و ماساژ با فشار خونرسانی را در این اعضا بیشتر کرد تا آن عضو تقویت شده و ضعف و سستی برطرف شود. ماساژ سبب تسریع در خونرسانی و تقویت اندامهای بدن می شود.

دم در بدن تعبیر به عبد فرمانبر شده است، چون خون با جریان یافتن مواد مغذی و اکسیژن را در بدن جابجا می کند، اما خون حالت هوشمندی ندارد و گاه بجای مواد مغذی سموم را در بدن جابجا کرده و باعث مرگ صاحب خویش می شود، چه با جابجا کردن سم در بدن چه با زیاد شدنش(غلبه ی دَم) که اگر خون زیاد شود بر بدن چیره شده و جان صاحب خود را می گیرد(علت سکته ی مغزی زیادی خون در بدن مخصوصا سر است) در اینجا خونی که قرار بود خدمتگزار شما باشد می تواند باعث قتل شما هم بشود.

منشاء و ریشه ی خون در بدن چیست؟

اصل و اساس وریشه ی تولید خون در بدن غذایی است که انسان استفاده می کند از طرفی کبد غذای هضم شده را تبدیل به خون می کند، اغلب مشاهده می شود در بیمارانی که مشکل کبدی دارند رنگ چهره زرد و زار می شود چون کبد عملکرد خود را از دست داده و شخص دچار کم خونی می شود.
همچنین وظیفه ی مغزاستخوان در بدن هم تولید خون است، مغز استخوان بیشتر در ساق پاهاست، هرچه مغزاستخوان قوی تر باشد خون هم در بدن بیشتر خواهد شد. قوت و ضعف بدن به پاها برمیگردد اگر بدن ضعیف شد اولین جایی که دچار ضعف می شود ساق پاهاست(سویق جو هفت بار شسته، مصرف باقالا با پوست، استفاده از آب فاتر، خوردن گوشت کبک قوت را به ساق پاها می دهد).