زبان شناسی و علائم بیماریهای بدن از روی رنگ و حالت زبان

اهمیت زبان از منظر طب سنتی

زبان عضوی ماهیچه‌ای اسبت که با یک ساختار فوق العاده متحرک در کف دهان قرار دارد. در مکاتب طبی، تمدن‌های گذشته، استفاده از علائم بالینی و شکایات بیماران، مهمترین شیوه‌های تشخیص بوده است.

بررسی منابع طبی نشان داد، به طور کلی اثراتی که بر زبان دیده می‌شود، بیشتر ناشی از سه عضو مغز، معده و کبد است. آسیب در این ارگان‌ها موجب تغییر در رنگ، طعم، شکل و میزان رطوبت زبان می‌شود.

در طب سنتی چین، خصوصیات زبان و نبض به عنوان پایه‌های مهم تشخیصی، در تشخیص و افتراق بیماری‌ها کاربرد اساسی داشته است.

پزشکان چینی، هزاران سال قبل، وضعیت اعضای داخلی بدن بیماران را توسط معاینه زبان، به خصوص الگوهایی که بر روی سطح زبان وجود داشته است تسخیص می‌دادند،

حکمای طب سنتی ایران نیز بر این موضوع تاکید داشته‌اند که از خصوصیات زبان می‎‌توان به مزاج برخی از اعضاء از جمله شریان و وریدهای بدن و دستگاه گوارش پی برد و به کرات در شرح علائم مزاج‌ها، سوء مزاج‌های مختلف بدن بر دقت در تغییرات خصوصیات زبان تأکید نموده‌اند.

هر قسمت از زبان بیانگر چیست؟

از منظر طب سنتی چین:

  • نوک زبان نشان دهنده تغییرات پاتولوژیک در قلب و ریه‌ها
  • طرفین زبان منعکس کننده تغییرات کبد و کیسه صفرا
  • همچنین وضعیت مرکز زبان به تغییرات پاتولوژیک طحال و معده
  • و ویژگی‌های ریشه زبان به تغییرات کلیه‌ها، روده‌ها و مثانه مربوط می‎‌شود.

در این مورد ویژگی‌هایی شامل: رنگ، رطوبت، اندازه، شکل و پوشش و بار زبان مورد بررسی قرار می‌گیرد که دو ویژگی مهم‌تر آن در امر تشخیص، رنگ و پوشش زبان است.

ارتباط هر بخش زبان با هر عضو

وقتی رنگ زبان خبر می‌دهد از سِرّ مزاج…

از رنگ زبان می‌‎توان به مزاج شریان‎‌ها و وریدها در بدن به طور قوی پی برد و نیز از مزاج دستگاه گوارش آگاه شد؛ همچنین جهت تشخیص سوء مزاج این اعضاء، تغییرات رنگ زبان به تناسب مدنظر قرار می‎‌گیرد:

از روی رنگ سفید، زرد، قرمز یا سیاه زبان و همچنین نوع بافت شل، سفت، ترک‌دار یا رطوبت و خشکی آن می‌توان به نوع مزاج و بیماری‌های مزمن فرد پی برد:

  • زبانی که رنگ قرمز کمرنگ دارد و مرطوب است، نشان‌دهنده تعادل بدن است،
  • زبان خیس و آبکی که رگه‌هایی از کف روی آن دیده شود، نشان‌دهنده طبع سرد فرد است.
  • زبان خشک و زرد، نشان‌دهنده غلبه حرارت در بدن ناشی از بیماری یا صفراوی بودن مزاج است.
  • سفیدی زبان، بلغمی بودن مزاج را نشان می‌دهد.
  • اگر زبان تیره باشد، نمایانگر غلبه سودا بر بدن است.
تشخیص مزاج از طریق رنگ زبان
تشخیص مزاج از طریق رنگ زبان

پس:

  1. سفیدی روی زبان، احساس طعم گس، بی مزگی یا ترش مزگی، سفیدی و رطوبت دهان: زیادی بلغم
  2.  زردی روی زبان، تلخ مزگی و زردی دهان: زیادی صفرا
  3.  سیاه و خاکستری شدن روی زبان، شور مزگی و تیرگی دهان: زیادی سودا
  4. قرمزی زیاد روی زبان، شیرینی و قرمزی دهان: زیادی خون

سوء مزاج کبد و معده

در مبحث سوء مزاج سرد کبد که یکی از مهم‌ترین بیماری‌های کبد از منظر طب سنتی است، سفیدی رنگ زبان به عنوان یکی از شاخص‌های تشخیصی مطرح شده است.

همچنین در بسیاری از بیماری‌های معده مانند سوء مزاج سرد معده و سایر موارد غلبه اخلاط بیماری زا، به خشکی یا رطوبت زبان، انواع پوشش زبان و وضعیت لعاب دهان به عنوان شاخص‌های تشخیصی اشاره شده است.

نشانه‌های تشخیصی زبان

در منابع طب سنتی ایران، محور اصلی تشخیص سلامت و بیماری افراد براساس یک سری از نشانه‌های بالینی می‌باشد که براساس نحوه گزارش آن‌ها، علائم و دلائل نام گرفته‌اند و استفاده از آن‌ها به شناخت مزاج‌های صحی (سالم) افراد و همچنین شناخت بیماری‌ها کمک می‌کند:

رنگ زبان و وجود بیماری در سایر اندام‌ها

بیشتر اوقات رنگ زبان بر وجود بیماری‌هایی در سایر اندام‌ها دلالت می‌کند، به عنوان مثال:

  • در تب‌های شدید: رنگ زبان سیاه و درشت می‌شود.
  • در بیماری یرقان: در برخی شرایط رنگ زبان سفید و رنگ پوست و دیگر اعضاء بدن متمایل به زردی است که به دلیل عدم ریختن صفرا به معده، باعث سردی و تولید بلغم می‎‌شود و اثر آن بر زبان ظاهر می‌گردد.
  • در بیماری صرع: رنگ زبان زرد و رگ‌های زیر زبان سبز می‎شود.
  • در بیماری نسیان (فراموشی): رنگ زبان سفید گشته
  • و در برخی انواع ورم غشاء مغز: زبان در ابتدا زرد رنگ گشته و به مرور زمان رو به سیاهی می‌‎رود.

ورم‌های زبان

ورم‌های زبان بسته به عامل و نوع ماده ایجادکننده آن به انواع دموی، صفراوی، بلغمی و سوداوی تقسیم می‌گردند که هر کدام نشانه‌های اختصاصی دارند:

  • ورم دموی: قرمزی، احساس درد در زبان و اندک آمدن بزاق دهان
  • ورم صفراوی: زردی، درد و سوزش شدید زیان
  • ورم بلغمی: سفیدی زبان و جاری بودن آب دهان
  • ورم سوداوی: سیاهی زبان، خشکی مخاط و کم بودن شدید آب دهان

این نشانه‌ها به همراه سایر نشانه‌های مرتبط، نشان از غلبه خلط خاص در بدن دارد.

نشانه‌های تشخیص زبان
نشانه‌های تشخیص زبان

مزه و وضعیت حس چشایی زبان

در کلیه حالات، اصل تشخیص منوط به مزه غالب و همیشگی دهان است.

  • در غلبه شدید صفرا، دهان همیشه تلخ است و اگر غلبه ضعیف باشد، تلخی احساس نمی‎‌شود مگر در زمان خورد و چشیدن غذاها هر چند آن غذا شیرین باشد.
  • در غلبه خون یا بلغم حلو، دهان شیرین است.
  • ترشی دال بر بلغم حامض (ترش) یا سودا می‌باشد.
  • و شوری بر بلغم شور دلالت دارد.

تأکید بر استدلال مزه دهان، به بیماری‌های مختلف، مختص عضو خاصی نمی‌باشد و عموماً در اکثر بیماری‌های اعضاء مهم بدن، این شاخص به عنوان نشانه تشخیص بیماری‌های اعضاء مذکور حتی بیماری‌های عام بدن مانند سوء مراج عام قید شده است.

ثقل (احساس سنگینی زبان)

در هنگام ثقل زبان، در صحبت کردن تغییر به وجود می‌آید و ادای حروف به گونه‌ای که باید صورت گیرد امکان پذیر نیست.

  • ثقل زبان یکی از نشانه‌های غلبه رطوبت در بدن و اعضاء خصوصاً مغز یا غلبه رطوبت در کل بدن در سوء مزاج‌های تر می‌باشد.
  • استرخاء یا سستی زبان نیز می‎تواند در بیماری‎های سوء مزاج نر مغز، التهاب ورم‌ها و ضربه‌های مغزی به عنوان نشانه تشخیصی مطرح گردد.

اندازه زبان

بزرگی زبان عمدتاً نشانه غلبه رطوبت در بدن یا اعضاء خصوصاً مغز است.

  • در واقع هرگاه بزرگی زبان به اندازه‌ای برسد که در دهن نگنجد، علت آن رطوبت‌های اضافی است که از سر به سوی زبان حرکت می‌کند و اجزای زبان را مرطوب می‌کند.
  • همچنین ضخامت یا لاغری زبان، غلبه رطوبت یا خشکی را نشان می‌دهد

شقاق زبان

شقاق و ترک زبان دو علت عمده دارد:

  • خشکی مفرط در مغز: جهت تشخیص قطعی خشکی مغز، سایر نشانه‎ها مانند بی خوابی و دیگر آثار خشکی مغز نیز بررسی می‌گردد.
  • تجمع اخلاط سوخته در معده یا غلبه اخلاط بیماری زا در معده و صعود بخارات حاصل از آن‌ها: به علت این که منشاء این بخرات، اخلاط مختلف در معده است، برای تشخیص اخلاط باید باید مزه و رنگ زبان و سایر علائم وجود خلط در معده بررسی شود.

جفاف یا خشکی زبان

جفاف یا خشکی زبان، علامت دیگری است که به عنوان نشانه‎لی دال بر غلبع گرمی و خشکی یا وجود اخلاط غلیظ و چسبنده در بدن خصوصاً در معده مطرح گردیده است.

نکته مهم

  • فراموش نشود که جهت هر کدام از این بیماری‌ها، نشانه‌های دیگری هم ذکر گردیده است که پزشک با جمع بندی آن‎ها به تشخیص نهایی دست خواهد یافت.
  • به عنوان مثال، سایر علائم غلبه گرمی و خشکی؛ شامل زردی و زبری زبان و بقیه علامت‌های غلبه صفرا در بدن یا اعضاء مورد نظر می‌‎باشد.

حرقت یا سوزش زبان

سوزش زبان نیز علامتی است که به عنوان نشانه‌های تشخیص زبان مطرح گردیده است؛ عواملی که باعث بروز این نشانه می‎‌باشند، شامل:

  • حرارت دهانه معده
  • حرارت مغز
  • نفوذ و ریزش حلط گرم از سایر اعضاء می‎‌باشد.
زبان شناسی در طب سنتی
زبان شناسی در طب سنتی

خارش زبان

این علامت نشانه‌ای از خضور اخلاط نمد و خورنده در زبان می‌باشد که منشاء آن‌ها متفاوت است در برخی موارد، خلط از سر فرو می‌ریزد و گاهی منشاء آن می‎تواند معده یا کل بدن باشد که البته مانند سایر بیماری‌ها، شناخت دقیق منشاء خلط بیماری‌زا منوط به شناخت سایر نشانه‌های غلبه خلط در اعضاء مذکور است.

زبان شناسی در طب سنتی

زبان شناسی طب سنتی یکی از علوم مهم شاخه پزشکی از قدیم الایام بوده است . زبان شناسی علمی است که با کمک آن می توان بسیاری از بیماری ها و اختلالات نقاط مختلف بدن را شناسایی کرد.

آناتومی زبان

تشخیص بیماری از روی حالات زبان

پزشک می تواند از روی حالات زبان قبل از اینکه علائم بیماری در شما دیده شود به بیماری شما پی برده و نسبت به بهبود آن اقدام نماید . متخصصین علم طب سنتی از طریق علم زبان شناسی بسیاری از بیماری ها را تشخیص داده و نسبت به مداوای آن اقدام می نمودند .

زبان نشان دهنده ی سلامت بدن است

در مکتب طب سنتی ، علاوه بر کاربردهای معمول زبان ، جایگاه کاملا ویژه ای برای این عضو مهم در امر تشخیص حالت بدن و بیماری ها مد نظر می باشد . از این رو سطح زبان از کیفیت بدن خیلی سریع متاثر گشته و انعکاس دهنده حالات درونی بدن فرد بیمار می باشد تا اندازه ای که برخی منابع طب سنتی زبان را به عنوان کشف کننده رازهای انسان در حوزه های سلامت می دانند. اکثر بیماری ها از روی حالت زبان بیمار قابل تشخیص است .

تغیر رنگ زبان

تشخیص بیماری از روی رنگ زبان

  • رنگ سفید مخاط بیانگر مزاج سرد و خلط غالب بلغم
  • زردی زبان نشانه  صفرا
  • وقتی رنگ زبان  سیاه می شود خلط غالب سودا است.
  • سرخی زبان نشان دهنده دم یا همان خون است .

تغییر رنگ زبان

تغییر رنگ زبان در علم زبان شناسی نشان از وجود بیماری در بدن انسان است . تغییر مزاج بدن به سمت و سوی مزاج ناسازگار موجب تغییر رنگ زبان انسان می شود.طب سنتی ایرانی همه توصیه می کند تغییر رنگ زبان خود را جدی بگیرند و در صورت مشاهده تغییر رنگ غیرعادی و غیر معمول زبان به متخصص طب سنتی مراجعه کنند .

شناخت مزاج افراد یکی از شاخصه های علم زبان شناسی در طب سنتی می باشد .

یکی از متخصصین طب سنتی دکتر مینایی بیان کرد : برای ارزیابی زبان باید مخاط آن را در نظر بگیریم:

براساس این تئوری مطرح شده همه اعضای بدن در زمان بروز بیماری به طور هماهنگ و کاملا متقابل از یكدیگر حمایت می كنند تا سایر اندام ها به تعادل رسیده و بدن فرد به سلامت کامل دست یابد .

چرا تغییر رنگ زبان انسان در طب سنتی مهم است ؟

از روی رنگ زبان انسان،می توان به وجود اختلالات بدن بیمار واقف شد . با ما درادامه این مطلب همراه باشید تا با این اختلالات آشنا شوید.

سردی معده و کبد با زبانی سفید و متورم

از وجود ورم در معده ، کبد و یا سر دلالت می کند و می بایست بررسی شود . در صورتی که زبان بیمار سفید و متورم باشد ، سردی معده و کبد در بیمار مشخص می شود .

از روی رنگ زبان می توان به دمای بالای بدن پی برد

زمانی که انسان دچار تب و افزایش دمای بدن  می شود سطح مخاط زبان سفید رنگ خواهد شد ، گرچه توده بافتی زبان انسان گرم است .

نشانه ی یبوست با سفیدی رنگ زبان

اگر سطح مخاط زبان بیمار سفید و متورم باشد در اصطلاح زبان باردار نامیده می شود .در صورتی که زبان سفید رنگ باشد با توجه به علم زبان شناسی می توان آن را از نشانه های بارز یبوست نیز دانست.

ارتباط زبان با سایر اندام های بدن

نواحی مختلف زبان انسان، سلامت پنج اندام مربوطه را منعكس می كنند که این ارگان ها شامل : كبد ، ریه ، طحال ، قلب و کلیه است .

خصوصیات یک زبان سالم چیست ؟

زبان شناسی در طب سنتی درباره خصوصیات زبان سالم به برخی از موارد اشاره نموده است :

زبان باید بدون ترک و برآمدگی باشد . رنگ زبان باید قرمز کم رنگ باشد و یک پوشش سفید ملایم و ظریف روی آن را گرفته باشد . به چنین زبانی در طب سنتی زبان سالم می گویند که آیینه یک بدن سالم است .

زبان ورم کرده و ترک دار نشانه چیست؟

زبان اگر پف و ورم داشته باشد یا رنگی به جز قرمز کم رنگ داشته باشد و دارای ترک باشد همه این ها نشانگر وجود یک یا چند بیماری در بدن می باشد که نیازمند پیگیری است .

آیا تا به حال عبارت زبان زندگی یا زبان مرگ به گوشتان خورده است ؟

وقتی زبان شما یک ظاهر سرزنده و شاداب دارد و تمام علائم یک زبان سالم را در معاینه از خود نشان می دهد اصطلاحا به آن زبان زندگی می گویند که خود نشان دهنده سلامت فرد است .

وقتی زبان شما فرم ظاهری زشتی داشته باشد مثلا ورم کرده باشد یا رنگش تیره شده باشد اصلاحا به آن زبان مرگ می گویند که خود نشان از وجود بیماری در بدن فرد دارد .

گیرنده های زبان

زبان شناسی طب سنتی به زبان اهمیت بسیار زیادی می دهد و آن را آیینه تمام نمای بدن می داند . اطبا سنتی برای پی بردن به حالات بدن به موارد ذیل توجه ویژه ای دارند :

رنگ زبان

این سه مقوله در کنار یکدیگر به طبیب کمک میکند از علم زبان شناسی در طب سنتی بهرمند شود . البته رنگ زبان مهمترین قسمت معاینه توسط طبیب را شکل می دهد . رنگ زبان از بازخورد شرایط واقعی بدن انعکاس پیدا می کند و دقیقا مانند یک آیینه درون بدن را نشان می دهد .

رطوبت زبان

رطوبت زبان نیز نشان دهنده میزان رطوبت بدن است . زبان می بایست همیشه کمی نمناک باشد .

زبان خشک

زبان خشک نشان دهنده این است که مایعات کافی در بدن شما وجود ندارد . این مسئله با خوردن خوراکی های شور و چرب تشدید می شود و خشکی زبان بسیار بیشتر می شود .

خشکی زبان

نمناک بودن زبان نشانه چیست؟

اگر زبان بیش از حد نمناک باشد نشانگر بیش از حد بودن میزان مایعات در بدن است . در هر صورت شرایط یک زبان نرمال در علم زبان شناسی طب سنتی کمی نمناک بودن است .

لازم به ذکر است حتما به پزشک متخصص طب سنتی مراجعه نمایید . افراد سودجو در جامعه در انتظار شما می باشند . مراجعه به افراد شیاد می تواند شما را در مواجهه با مرگ و خطرنات جبران ناپذیر قرار دهد .

در دوره های آموزشی زبان شناسی موسسه هنر کهن ، هنرجو با تمام این علوم آشنا خواهد شد . در پایان دوره به هنرجویان مدرک معتبر اعطا خواهد شد .